Quid ergo aliud intellegetur nisi uti ne quae pars naturae neglegatur?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quod quidem iam fit etiam in Academia. Tum, Quintus et Pomponius cum idem se velle dixissent, Piso exorsus est. Quid enim mihi potest esse optatius quam cum Catone, omnium virtutum auctore, de virtutibus disputare? Duo Reges: constructio interrete. Istam voluptatem perpetuam quis potest praestare sapienti? Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles? Sed tamen intellego quid velit. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.

Bork: Graece donan, Latine voluptatem vocant.
Beatum, inquit.: Dat enim intervalla et relaxat.
Bork: Experiamur igitur, inquit, etsi habet haec Stoicorum ratio difficilius quiddam et obscurius.
Beatum, inquit.: Paria sunt igitur.
Pollicetur certe.: Quid, de quo nulla dissensio est?

Consequentia exquirere, quoad sit id, quod volumus, effectum.

Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. Nihil ad rem! Ne sit sane; Dolor ergo, id est summum malum, metuetur semper, etiamsi non aderit; Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere? Tum ille: Ain tandem? Quo modo autem optimum, si bonum praeterea nullum est? An tu me de L. Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

Negat esse eam, inquit, propter se expetendam.
Parvi enim primo ortu sic iacent, tamquam omnino sine animo sint.
Audio equidem philosophi vocem, Epicure, sed quid tibi dicendum sit oblitus es.
His similes sunt omnes, qui virtuti student levantur vitiis, levantur erroribus, nisi forte censes Ti.

Curium putes loqui, interdum ita laudat, ut quid praeterea
sit bonum neget se posse ne suspicari quidem.

Hoc enim constituto in philosophia constituta sunt omnia.

Ne amores quidem sanctos a sapiente alienos esse arbitrantur.
Sed quia studebat laudi et dignitati, multum in virtute processerat.
Nulla profecto est, quin suam vim retineat a primo ad extremum.
Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit.
Theophrasti igitur, inquit, tibi liber ille placet de beata vita?

Ergo instituto veterum, quo etiam Stoici utuntur, hinc capiamus exordium. Hoc ipsum elegantius poni meliusque potuit. Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus. Certe non potest. Quae cum ita sint, effectum est nihil esse malum, quod turpe non sit. Cur id non ita fit? Sed mehercule pergrata mihi oratio tua.

Quid, quod homines infima fortuna, nulla spe rerum gerendarum, opifices denique delectantur historia?